آئورا

آئورا یکی از زیباترین و شاعرانه‌ترین و در عین حال شگفت‌انگیزترین رمان‌های سورئالیستی است که ترجمه شده‌ است. نمونه‌ای بی‌بدیل از سبک رئالیسم جادویی. فوئنتس چنان این فضای وهم‌آلود را توصیف کرده که تشخیص مرز خیال و واقعیت در آن سخت است.

موضوع دیگر در این رمان درباره زمان و مکان است. گویا خواننده برای چهار شخصیت اصلی داستان نمی‌تواند زمان و مکان خاصی متصور شود. به عبارت دیگر نقطه صفر و شاخصی برای استناد به آن برای زمان و مکان وجود ندارد و خواننده این چهار شخصیت را بی زمانی و بی مکانی درک می‌کند به طوری که می‌خوانیم:

«آسمان نه بلند است و نه کوتاه. هم بالای ماست و هم زیر ما»