در بخشی از متن کتاب”این همه نوری که نمیتوانیم ببینیم” میخوانیم:
بچهها شکی نیست که مغز در تاریکی محبوس است. مغز در مایع شفافی درون جمجمه شناور است و هرگز در معرض نور قرار ندارد. با وجود این، دنیایی که در ذهن ما میسازد. پر از نور است.. سرشار است از رنگ و حرکت، پس چطور مغز که بدون ذرهای نور زندگی میکند برای ما دنیایی پر از نور میسازد؟
دوئر برای نوشتن کتاب این همه نوری که نمیتوانیم ببینیم، ۱۰ سال زمان صرف کردهاست.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.