واپسین نبرد پادشاهان

واپسین نبرد پادشاهان

می توانست آمدنش را احساس کند. وزن عظیم مرگ مانند سایه ی کوهستان بر سرش افتاده بود.

هرگاه که حرفی می زد، یا گامی برمی داشت، یا حتی فکری می کرد، به نظر می رسید

که مرگ به او نزدیک تر شده است. هربار که آب دهانش را می بلعید، مرگ را هم می نوشید و با هر نفس،

آن را به درون وجودش می کشید. قوز کرد و نگاهش را به چکمه هایش دوخت.

نوارهای نور خورشید روی پاهایش افتاده بودند.