درباره‌ی کتاب “خالکوب آشوویتس” اثر هدر موریس ترجمه‌ی سودابه قیصری

کتاب خالکوب آشوویتس اثر هدر موریس روایتیست عاشقانه از پایبندی لالی و گیتا به عشقشان در دورانی آکنده از اندوه و وحشت، که بر اساس یک داستان واقعی نوشته شده است. این اثر داستان زندگی لالی سوکولوف، یکی از هزاران زندانی در اردوگاه آشویتس را در بحبوحه جنگ جهانی دوم بیان می‌کند که وظیفه خالکوبی شماره بر ساعد تازه واردان به اردوگاه به او سپرده شده بود.

خالکوب آشوویتس سندی خارق‌العاده است که هفتاد سال پس از حوادثی که شرحش رفته است به دستمان رسیده و نهیب‌مان می‌زند، چگونه بسیاری از داستان‌ها تا ابد ناگفته می‌مانند. به یادمان می‌آورد که هر یک از قربانیان بی‌شمار هولوکاست آدمی بوده با داستانی یگانه… و این قصه، قصه‌ای است یکتا، حتی با معیار‌های قصه‌های هولوکاست – با داستانی موثر، جسور و روحیه بخش و البته، پنجره‌ای گشوده به یکی از وحشتناک‌ترین حوادث تاریخ بشر.  هدر موریس در خالکوب آشوویتس ، داستان لیل را با وقار و خودداری تعریف می‌کند، هرگز اجازه نمی‌دهد صدای خودش در آن رخنه کند، همچنین نمی‌گذارد داستان عشق بر بافت بزرگ‌تر آن، یعنی دربه‌دری، آسیب روانی و بقا چیره شود. خالکوب آشوویتس داستانی است درباره هستی پهلو به پهلوی غایت رفتار بشر: خشونت حساب شده در کنار رفتارهای پیش‌بینی نشده و عاری از خودخواهی عشق.

موضوع کتاب خالکوب آشوویتس از هدر موریس

داستان در طول جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد و بر اساس سرگذشت واقعی لالی سوکولوف، اهل اسلواکی، است که پس از انتقال به آشویتس توسط نازی‌ها به عنوان خالکوب این زندان مخوف گمارده می‌شود. وظیفه او خالکوبی شماره زندانیان بر روی ساعد دست آنهاست. وی با استفاده از موقعیتی که این شغل برایش ایجاد می‌کند به کمک دیگر زندانیان می‌شتابد و در حد توانش خیلی‌ها را از مرگ و گرسنگی نجات می‌دهد. در اثنای پروسه خالکوبی هم به دختری به نام «گیتا فورمان» دل می‌بازد و این کتاب راوی داستان عشق این دو و نیز رنج و وحشت زندانیان آشویتس و سبعیت نازی‌ها است.

آیا کتاب خالکوب آشوویتس مناسب شماست؟

این کتاب برای کسانی که به داستان‌های مرتبط با وقایع جنگ جهانی دوم علاقه دارند، جذابیت دارد و صدالبته واقعی بودن سرگذشت «خالکوب آشویتس» اعتبار آن را بالا برده است. بارها پیش می‌آید که در زمان ترجمه رمان‌ها، درگیر شخصیت‌ها می‌شویم و این درگیری تا مدت‌ها پس از اتمام کار هم مارا رها نمی‌کند. در خصوص این کتاب به خاطر هولناک بودن بستر وقایع (زندان آشویتس و مرگ و شکنجه در فضای آن) این درگیری دو چندان بود.

هدر موریس پیش از دیدار با لاله سوکولوف، هیچگاه رمانی ننوشته بود.

او یک بازمانده هولوکاست بود که قبل از مرگ، داستان بقا و عشق خود را با موریس در میان گذاشت.