« نامه به ژنرال فرانکو » و دو نمایشنامهٔ تک پرده ای « پیک نیک در آوردگاه » و « گِرنیکا » نوشته های فرناندو آرْرابال تِه ران ( زاده در ۱۹۳۲ )، از زمرهٔ برجسته ترین نوشته های ادبیات و روزنامه نگاری نوین دربارهٔ فرانکو، اعمال او و پیامدهایش برای مردم کوچه و خیابان اسپانیاست. آررابال نمایش و فیلم نامه نویس، کارگردان، داستان نویس و شاعر است. او هفت فیلم کارگردانی کرده، بیش از صد نمایشنامه، چهارده داستان بلند و شمار فراوانی شعر و مقاله نوشته است که این ها، به زبان های گوناگون، به هر سوی این گوی خاکی رفته اند و پس از چندی، با جایزه های جهانی بسیار برای او، بازگشته اند.

نوشته های این کتاب که در زمان های گوناگون پدیدار شده اند، در یک چیزِ مشترک اند: رد آن واقعیت اجتماعی و سیاسی که دم ودستگاه فرانکو نمایندگی اش می کرد. دیدگاه آررابال به تجربهٔ تاریخی سوگناک اسپانیا در رویدادهای سال های جنگ داخلی و پیروزی فاشیسم در ۱۹۳۹ شکل گرفته است. او از کودکان نسلی است که در اسپانیای فاشیستی بزرگ شده، در دبستان های رژیم آموزش دیده، پرورش یافته و مغاک ژرف میان ایدئولوژی و زندگی روزانهٔ پر از درشتی، زشتی و پلشتی را به چشم خود دیده است.

آررابال، فزون بر این ها، دوری از میهن را نیز آزموده است. او که خود را « نیمه تبعیدی » می خواند، از سال ۱۹۵۵ در پاریس زندگی می کند و بسیاری او را نویسنده ای فرانسوی می دانند.